До 1958 година, кога во Абу Даби беше пронајдена нафта, сегашниот главен град на Обединетите Арапски Емирати (ОАЕ) беше неугледно село на песок опкружено со палми. Денес, Абу Даби е втор по големина град во ОАЕ, кој поседува околу две третини од економијата на земјата.
Институциите на федералните власти, седиштето на Владата на Обединетите Арапски Емирати, резиденцијата на владетелите, дипломатските мисии, седиштето на националните нафтени компании, најпознатата џамија во светот, хотели, 2.000 паркови и градини, 400 километри крајбрежјето, 10 километри јавни плажи … Капиталот на ОАЕ денес изгледа прекрасен, и пред околу шеесет години беше невозможно да се замисли дека некогаш ќе стане метропола.
Првата амбуланта во Абу Даби беше отворена во 1961 година, а две години подоцна беше отворена првата пошта. Кога во 1966 година Шеик Зајед бин Султан Ал Нахјан го презеде должноста на владетел, работите почнаа да се менуваат со брзина на светлина. Според плановите на јапонскиот архитект Такахаши во 1967 година, градот е планиран за население од 40.000 луѓе. До крајот на седумдесеттите години, беа отворени болниците, училиштата и хотелите како “Хилтон”, “Шератон”, “Меридиан” …
Денес, Абу Даби е град на облакодери, град во кој живеат еден милион и пол жители од сите меридијани и е познат како културен и трговскиот центар на ОАЕ.
BIRO
